عودلاجان و چالمیدان دو محله از پنج محله‌ای هستند که تهران دوره قاجار را شکل می‌دادند؛ اولی محله‌ای اعیان نشین و دومی محله‌ای فقیر نشین بود. آن‌چه این دو را از هم جدا می‌کرد، گذر و بازارچه‌ای به نام «نواب» بود که حمام نواب را در خود جای می‌داد؛ حمامی که در فیلم قیصر، قهرمان داستان یکی از برادران آبمنگلی را در آن بی‌جان و حمام را در خاطرات جمعی چند نسل از مردم تهران ماندگار کرد.

قیصر برای ارزش‌هایی می‌جنگید که بیش و کم در همان سال‌ها (دهه چهل) رو به افول بودند و از این‌رو بود که می‌گفت: «سه دفعه که آفتاب بیفته سر اون دیفال و سه دفعه هم که اذون مغرب رو بگن، همه یادشون می‌ره که ما چی بودیم و واسه چی مردیم!» قیصر راست می‌گفت. بسیاری از ارزش‌های زندگی اجتماعی در تهران قدیم از میان رفت، اما هنوز هم می‌توان رد پای آن‌ها را در عودلاجان و چالمیدان سراغ گرفت.

تور «قیصر زیر گذر» نگاهی دارد به فضای اجتماعی تهران قدیم از دریچه این دو محله